انتخاب بین بد و بدتر

١.  در این چند روز به چهار پنج تا باشگاه ورزشی سر زدم . علاوه بر قیمت مناسب و نزدیکی به محل خانه یا کار دنبال یک ویژگی دیگر هم هستم که خوب روم نمی شد مستقما از مسوول سالن بپرسم و تا الان هم پیدا نکرده ام . اصلا سالن ورزش دانشگاه را به عشق همان می رفتم . و گرنه کیه که  حوصله اش بیاد یک ساعت همینطوری روی ترد میل بدود ؟  آن خصوصیت برای من قطعا چیزی نیست به غیر از تلویزیون جلوی ترد میل که همیشه یک سری سریال طنز نشان می داد . فقط با چاشنی همین سریال های طنز بود که  سختی دویدن روی ترد میل از یادم می رفت . هر چه  سالن دیدم تا به حال، تلویزیون هایشان  یا روی کانال اخبار تنظیم شده بودند و یا روی کانال موسیقی . از مسول سالن هم که می پرسیدم می گفتند که کانال ها ثابت هستند و امکان تغییرشان هم نیست ، خلاصه یا باید قید سالن ورزش نزدیک به  خانه / محل کار را بزنم و برگردم  به همان
سالن دانشگاه ( با صرف یک مقداری مسافت ) و یا قید خندیدن حین دویدن . انتخاب راحتی نیست : انتخاب بین خنده و اتلاف وقت به خاطر طی مسافت

٢. امروز، اولین روز کاریم  (از نوع " ان جو ای"  ) بعد از اتمام تز بود در کانون مدافعان حقوق بشر 

پ.ن- عکس از محل کار