چند ماه پیش، برای انجام مرحله آخر پروژه ای، با دوست و هم پروژه ایم، عازم نروژ بودم. شب قبل از سفر، ایمیل ام را باز
کردم تا از بلیط ام پرینت بگیرم.
ولی هر چه در بین ایمیل های فرستاده شده از طرف مرکز جستجو کردم، بلیطم را پیدا نکردم. همه چیز بود از رزرو هتل گرفته تا نقشه محل جدید دفتر به غیر از بلیط ام .با توجه به این که ، فردا صبح زود اش، پرواز داشتیم، خیلی فوری و نگران ، به مدیر پروژه ایمیل زدم. ایمیل ام را خیلی مختصر و کوتاه نوشتم :
Dear Anne,
Where is my Ticket?
Regards,
Nargess
ایمیل را به دوست و هم پروژه ایم ، هم فرستادم تا اگه اونم بلیطش را نگرفته بود، بهم خبر بده. چند دقیقه بعدش بهم زنگ زد. نگران پرسیدم :" بلیط تو رسیده؟ "
دیدم فقط داره میخنده. میگم : " وااا، خوبی؟ چند ساعت مونده به سفر، بلیطم هنوز نرسیده خنده داره؟ "
میگه : " داشتم به ایمیل ات میخندیدم." میگم : " خب کجای ایمیلم خنده داره؟ "
میگه: " آخه نه یک سلامی، نه علیکی، نه
" I'm afraid I can't find my ticket in the emails."
یا
" " I was wondering where my ticket is..."
همین طوری یک دفعه گفتی:
" Where is my Ticket?"
شبش که فکر کردم دیدم این قدر در این دو ،سه سال بعد از انتخابات، این جمله " رای من کو؟" را یا جلوی سفارت یا در فضای مجازی ، گفته ام یا شنیده ام ،که این جمله در ناخودآگاه ذهنم فرو رفته و دیگه فکر میکردم هر موقع بخواهم سراغ چیزی را از کسی بگیرم باید این طور بپرسم و فقط کلمه " رای" را با چیز دیگری جایگزین کنم.
با خجالت فکر کردم که تا به حال چند بار این طوری سراغ چیزی را از کسی گرفته ام؟
از آن موقع بود که تمرین کردم که دیگر هر موقع خواستم سراغ چیزی را از کسی بگیرم، چه طور محترمانه و رسمی، آن را عنوان کنم . با این سرعتی که البته دارم پیش میرم، فکر کنم اگر بالفرض در انتخابات آینده شرکت کنم ( مثلا شرط هایی که خاتمی گفته بود، عمل شه.
فرضه دیگه ، حالا فرض محال که محال نیست)، ولی باز رایمان را دزدیدند ، این دفعه شعارم به جای
" Where is my Vote?"
یک چیزی توی این مایه ها بشه :
Dear Mr/Ms Islamic Republic of Iran,
Hope you are very well. I was wondering where my vote could be, since I'm afraid I could not find it anywhere in the Ballot boxes. I would be most grateful if you could kindly take care of it at your earliest convenience.
Yours Sincerely,
Nargess Tavassolian
۱۳۹۰ بهمن ۱, شنبه
Where is my ...?
چند ماه پیش، برای انجام مرحله آخر پروژه ای، با دوست و هم پروژه ایم، عازم نروژ بودم. شب قبل از سفر، ایمیل ام را باز
کردم تا از بلیط ام پرینت بگیرم.
ولی هر چه در بین ایمیل های فرستاده شده از طرف مرکز جستجو کردم، بلیطم را پیدا نکردم. همه چیز بود از رزرو هتل گرفته تا نقشه محل جدید دفتر به غیر از بلیط ام .با توجه به این که ، فردا صبح زود اش، پرواز داشتیم، خیلی فوری و نگران ، به مدیر پروژه ایمیل زدم. ایمیل ام را خیلی مختصر و کوتاه نوشتم :
Dear Anne,
Where is my Ticket?
Regards,
Nargess
ایمیل را به دوست و هم پروژه ایم ، هم فرستادم تا اگه اونم بلیطش را نگرفته بود، بهم خبر بده. چند دقیقه بعدش بهم زنگ زد. نگران پرسیدم :" بلیط تو رسیده؟ "
دیدم فقط داره میخنده. میگم : " وااا، خوبی؟ چند ساعت مونده به سفر، بلیطم هنوز نرسیده خنده داره؟ "
میگه : " داشتم به ایمیل ات میخندیدم." میگم : " خب کجای ایمیلم خنده داره؟ "
میگه: " آخه نه یک سلامی، نه علیکی، نه
" I'm afraid I can't find my ticket in the emails."
یا
" " I was wondering where my ticket is..."
همین طوری یک دفعه گفتی:
" Where is my Ticket?"
شبش که فکر کردم دیدم این قدر در این دو ،سه سال بعد از انتخابات، این جمله " رای من کو؟" را یا جلوی سفارت یا در فضای مجازی ، گفته ام یا شنیده ام ،که این جمله در ناخودآگاه ذهنم فرو رفته و دیگه فکر میکردم هر موقع بخواهم سراغ چیزی را از کسی بگیرم باید این طور بپرسم و فقط کلمه " رای" را با چیز دیگری جایگزین کنم.
با خجالت فکر کردم که تا به حال چند بار این طوری سراغ چیزی را از کسی گرفته ام؟
از آن موقع بود که تمرین کردم که دیگر هر موقع خواستم سراغ چیزی را از کسی بگیرم، چه طور محترمانه و رسمی، آن را عنوان کنم . با این سرعتی که البته دارم پیش میرم، فکر کنم اگر بالفرض در انتخابات آینده شرکت کنم ( مثلا شرط هایی که خاتمی گفته بود، عمل شه.
فرضه دیگه ، حالا فرض محال که محال نیست)، ولی باز رایمان را دزدیدند ، این دفعه شعارم به جای
" Where is my Vote?"
یک چیزی توی این مایه ها بشه :
Dear Mr/Ms Islamic Republic of Iran,
Hope you are very well. I was wondering where my vote could be, since I'm afraid I could not find it anywhere in the Ballot boxes. I would be most grateful if you could kindly take care of it at your earliest convenience.
Yours Sincerely,
Nargess Tavassolian
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر