این آخر هفته خانه دوستی مهمان بودیم. پرسید تعطیلات جایی نرفتید ؟ یا سفری
در پیش ندارید ؟ کلی فکر کردم گفتم نه ، آخرین باری که یک سفرکوتاه کاری
رفته بودم ماه مارس بود، اما سفربه همراه علی یا همراه با خانواده در چند
ماه اخیر نرفته بودم و فعلا هم تا دو، سه ماه آینده ( تا تزو کارهای عروسی
تمام نشود ) برنامه ای برایش ندارم. ولی خیلی طول کشید که بگویم نه، کلی
فکر کردم .احساس می کردم که همین تازگی حداقل چند جا بوده ام و چند جای
دیگر هم برنامه ریزی کرده ایم که برویم . یک کم بیشتر که فکر کردم دیدم علت
این احساسم شاید این باشد که درست است که سفر نکردم اما، در این چند ماه ،
سفر چند بار آمد پیش ما. باز هم درست است که هنوز برای تعطیلات برنامه
ریزی نکرده ایم که جایی برویم، ولی در عوض چندین دعوت نامه فرستادم ، که
لذت اش کمتر از لذت رزرو هتل یا بلیت هواپیما نبود .درسته ، امسال تعطیلات
به مسافرت نرفتیم ، عوضش سفر چند بار آمد پیش ما و باز هم قراره که بیاد
از خیلی از جاهای دنیا از نیویورک ، بوستون، واشنگتون، دیترویت ، هلند،
ایتالیا و فرانسه و اصلا خدا را چه دیدید شاید ایران هم جور شد آمد ... این
طرز سفر کردن را هم دوست دارم، لذت اش کمتر ازسالهای قبل نیست ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر