خیلی سعی می کنم که افراد را جدا از پیشینه خانوادگی اشان در نظر بگیرم و بدین ترتیب هم به هویت شخصی آن افراد که مستقل ازهویت والدین و یا اجداد (و در مواردی فرزندانشان) می باشد، احترام بگذارم و هم به همه این شعرها و ضرب المثل هایی که تا به امروزمرتبا شنیده و خوانده ام از قبیل : " فرزند هنر باش، نه فرزند پدر، فرزند هنرزنده کند نام پدر" یا " گیرم پدرتو بود فاضل ، ازفضل پدر تورا چه حاصل ؟ "... اما راستش ازخدا پنهان نیست، از شما هم پنهان نباشه، از وقتی که فهمیدم " مانی حقیقی"، نوه " ابراهیم گلستان" است ، دایم در این فکرم که فیلم " پذیرایی ساده " هم حتما فیلم خیلی خوبی بوده و بی خودی روی اعصابم رفته و اشکال از من بوده که ظرافت فیلم را درک نکردم . این مساله که فکر کنم فیلمی، کتابی، شعری، مقاله ای ، قطعه موسیقی و ... برای من زیادی سورئالیستی یا هنری بوده که درکش نکرده ام، ، اصلا اذیتم نمی کند، اما این که می بینیم این همه ضرب المثل و شعرهایی که یک عمر خوانده و تکرار کرده ام، ، پای عمل که می رسه ، همش باد هوا می شه و این که چقدر دیگه ضرب المثل و شعر هست که همین طوری ورد زبانم هست و درعمل ( علیرغم میلم ) باد هوا، بیشتر اذیت می کنه و یک بار دیگر یادم می اندازه که ازحرف تا عمل ، هزار قدم فاصله است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر