۱۳۹۰ آذر ۹, چهارشنبه

شیوه های مختلف مبارزه

این دانشگاه ما هم که خودش را کشت از چپگرایی. هر از چند گاهی، یک اعتصابی رخ میدهد... از اعتراض به افزایش شهریه دانشگاه گرفته تا اعتراض به حقوق و سن باز نشستگی کارکنان بخش عمومی. اوایل برای من خیلی جالب بود، اما کم کم به این نتیجه رسیدم که اعتصاب ، تنها راه اعتراض نیست: میتوان مقاله نوشت، کمپین درست کرد، گزارش و فیلم درست کرد... به هر حال امروز به سختی از میان معترضین که دم در ساختمان ایستاده بودند گذاشتم ، برگه های اعتصاب را پخش میکردند و میگفتند:" میدانی که امروز اعتصاب هست؟" لبخندی میزنم و میگویم" بله" ، میگوید:"و باز با این وجود میخواهید وارد دانشگاه شوی؟ "میگویم " بله "و دیگر منتظر جواب نمیمانم. در راه، چند جوان دیگربا اعتراض میگویند :" اعتصاب است، اعتصاب ". فقط لبنخند میزنم و سریع وارد دانشگاه میشوم... به هر حال خوب است که اعتصاب کنندگان به حقوق افراد غیر اعتصاب کننده هم احترام بگذارند و آن را نشانه ای از بیتفاوتی ندانند.. بی شک هر کس در هر زمان دغدغه هایی دارد و شیوه ها و روشهای خودش را برای اعتراض میتواند داشته باشد ...چپگرایی زورکی نمیشود همان طور که اسلام گرایی با زور نشد ...

هیچ نظری موجود نیست: