می نویسم، پس فعلا هستم
( گاهی هم البته صرفا بلند فکر می کنم )
۱۳۹۰ دی ۲۹, پنجشنبه
گل پژمرده
برساند باد به گوشش که اگر در این فضای پژمرده و مسموم، سعی کرد گلی برویاند وگل نشکفت، تقصیر او نیست، تقصیر گل هم نیست. اصلا مگر همیشه باید مقصری یافت شود تا بتوان شب، سر را آسوده و بی دغدغه بر بالین گذاشت؟
برساند باد به گوشش که اگر در این فضای پژمرده و مسموم، سعی کرد گلی برویاند وگل نشکفت، تقصیر او نیست، تقصیر گل هم نیست. اصلا مگر همیشه باید مقصری یافت شود تا بتوان شب، سر را آسوده و بی دغدغه بر بالین گذاشت؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر