۱۳۹۲ بهمن ۱۶, چهارشنبه

نابازیگر حرفه ای


هر چه بیشتر می گذشت، بیشتر استعداد نابازیگر را تحسین می کردم. انگار که عمری بازیگر بوده، این قدر درنقشش خوب فرو رفته بود و این قدر هم نقشش به فیزیک بدنش می آمد که گویی بازیگر حرفه ای است. تازه آخر های سریال بود که فهمیدم که طرف دارد نقش خودش را بازی می کند. نقش خود فوتبالیستش را: پژمان جمشیدی. خوب البته این که خودت را هم بخواهی جلو دوربین بازی کنی، خودش کلی هنر می خواهد. به هر حال سریال طنز خوبی بود (منهای نقد هایی که البته به نقش بهاره راهنما دارم).

هیچ نظری موجود نیست: