۱۳۹۰ اسفند ۲۷, شنبه

دیگ زودپز

در پست قبلی صحبت از دیگ و قابلمه و غذا شد، چند وقت پیش هم در پستی راجع به خوشی های بی دلیل و با دلیل در هر شرایطی نوشتم و این که نباید به زمانه رو داد که برایمان تعیین تکلیف کنه که کی شاد باشیم و کی قصه دار و این که برای درس خواندن، کار کردن، فعال حقوق بشر بودن ، مفید بودن ، مادر بودن و خلاصه هر چیز دیگری تا روحیه خودمون خوب نباشه ، نمیشه مفید بود و این که برای شادی کردن لازم نیست منتظر بود که تمام مشکلات کشوری و شخصی حل بشه ... ، امروز در دیدبان بی بی سی ، یک جمله ای شنیدم که خیلی به دلم نشست و به هر دوی این پست هایی هم که اشاره کردم ربط داشت. جمله ( که آقای بهنود نقل قولش می کرد)، این بود : " " زندگی را از دیگ زودپز یاد بگیریم . همه جاش داره میسوزه، اما بی خیال نشسته داره سوت میزنه." همیشه لازم نیست از معلم های بزرگ تاریخ و سیاست و ... درس یاد گرفت. خوب که نگاه کنیم ، گاهی وقتا همین وسایل ساده آشپزخونه، میشند بهترین معلم های زندگی.

هیچ نظری موجود نیست: